Elska for den eg er?

I dag var eg hjå frisøren. Medan eg fekk ny sveis, bladde eg litt i nokre blad og fekk ei oppdatering på siste mote, kva klede eg berre MÅ ha i vinter, korleis eg bør sminke meg, treningstips for å få perfekt kropp og korleis eg må oppføre meg for å kapre draumemannen. Kjekt å vite kanskje. Men må ein verkeleg følge alle desse tipsa for å bli god nok? Er det dette som skal til for å bli akseptert?

Bibelen har litt andre standardar.

Sal 139:13-14:

For du har skapt mitt indre,
du har vove meg i mors liv.
Eg takkar deg fordi eg er skapt
på skræmeleg underfull vis.
Underfulle er dine verk,

det veit eg så vel.

Ef 1:4-6:

I Kristus valde han oss ut
før verda vart grunnlagd,
til å stå for hans andlet,
heilage og utan feil.
I kjærleik
og etter sin eigen gode vilje
avgjorde han på førehand

at vi skulle få rett til å vera
hans born ved Jesus Kristus,
til lov og pris for hans herlegdom og nåde,
som han så rikeleg gav oss
i han som han elskar så høgt.

Du er høgt elska, dyrebar og umisteleg for Gud. Korleis du ser ut eller kva du klarar å prestere eller ikkje klarar å prestere har ingenting å seie for den kjærleiken Han har til deg. Me vert alltid angripne av løgnar som vil fortelje at "du må bli tynnare, finare, flinkare – ein annan enn den du er". Men Gud har allereie skapt deg akkurat slik Han ville ha deg.

Du er du og du duger! :) Er det ikkje godt å tenke på?